سلام بروبکس

یه مطلب ناز براتون اوردم

بخونین ضرر نداره

اینم ازمطلب

 مادر بزرگ در حالی که با دهان بی دندان، آب نبات قیچی را می مکید ادامه داد :

 آره مادر ، ُنه ساله بودم که شوهرم دادند، از مکتب که اومدم ، دیدم خونه مون شلوغه

 مامانِ خدابیامرزم همون تو هشتی دو تا وشگون ریز از لپ هام گرفت تا گل

 بندازه. تا اومدم گریه کنم گفت: هیس، خواستگار آمده.
 
 خواستگار ، حاج احمد آقا ، خدا بیامرز چهل و دو سالش بود و من ُنه سالم.

 گفتم : من از این آقا می ترسم، دو سال از بابام بزرگتره.

 گفتند : هیس ، شکون نداره عروس زیاد حرف بزنه و تو کار نه بیاره
 
 حسرت های گذشته را با طعم آب نبات قیچی فرو داد و گفت : کجا بودم مادر ؟ آهان

 جونم واست بگه ، اون زمون ها که مثل الان عروسک نبود. بازی ما یه قل دو

 قل بود و پسرهام الک دو لک و هفت سنگ سنگ های یه قل دو قل که از نونوایی

 حاج ابراهیم آورده بودم را

 ریختند تو باغچه و گفتند :

 تو دیگه داری شوهر می کنی ، زشته این بازی ها

 گفتم : آخه ....

 گفتند: هیس آدم رو حرف بزرگترش حرف نمی زنه
 
 بعد از عقد ، حاجی خدا بیامرز ، به شوخی منو بغل کرد و نشوند رو طاقچه،

 همه خندیدند ولی من ، ننه خجالت کشیدم به مادرم می گفتم : مامان من اینو

 دوست ندارم

 مامانم خدا بیامرز ، گفت هیس ، دوست داشتن چیه؟ عادت میکنی
 
 بعد هم مامانت بدنیا اومد؛ با خاله هات و دایی خدابیامرزت؛بیست و خورده

 ایم بود که حاجی مرد. یعنی میدونی مادر ، تا اومدم عاشقش بشم ، افتاد و

 مرد. نه شاه عبدالعظیم با هم رفتیم و نه یه خراسون.یعنی اون می رفت ، می

 گفتم : اقا منو نمی بری ؟ می گفت هیس ، قباحت داره زن هی بره بیرون .
 
 می دونی ننه ، عین یه غنچه بودم که گل نشده ، گذاشتنش لای کتاب روزگار و خشکوندنش
 
 مادر بزرگ ، اشکش را با گوشه چارقدش پاک کرد و گفت :آخ دلم می خواست

 عاشقی کنم ولی نشد ننه. اونقده دلم می خواست یه دمپختک را لب رودخونه

 بخوریم ، نشد. دلم پر می کشید که حاجی بگه دوست دارم ، ولی نگفت حسرت به

 دلم موند که روم به دیوار ، بگه عاشقتم ولی نشد که بگه. گاهی وقتا یواشکی
 که کسی نبود ، زیر چادر چند تا بشکن می زدم

 آی می چسبید ، آی می چسبید.
 
 دلم لک زده بود واسه یک یه قل دو قل و نون بیار کباب ببر ولی دست های

 حاجی قد همه هیکل من بود ، اگه میزد حکما باید دو روز می خوابیدم

 
 یکبار گفتم ، آقا میشه فرش بندازیم رو پشت بوم شام بخوریم ؟ گفت : هیس ،

 دیگه چی با این عهد و عیال ، همینمون مونده که انگشت نما شم.
 
 مادر بزرگ به یه جایی اون دور دورا خیره شد و گفت: می دونی ننه ، بچه گی

 نکردم ، جوونی هم نکردم. یهو پیر شدم ، پیر.
 
 پاشو دراز کرد و گفت : آخ ننه ، پاهام خشک شده ، هر چی بود که تموم شد.

 آخیش خدا عمرت بده ننه چقدر دوست داشتم کسی حرفمو گوش بده و نگه هیس.
 
 به چشمهای تارش نگاه کردم ، حسرت ها را ورق زدم و رسیدم به کودکی اش.

 هشتی ، وشگون ، یه قل دوقل ، عاشقی و ...
 
 گفتم مادر جون حالا بشکن بزن ، بزار خالی شی.

 گفت : حالا دیگه مادر ، حالا که دستام دیگه جون ندارن ؟

 انگشتای خشک شده اش رو بهم فشار داد ولی دیگه صدایی نداشتند
 
 خنده تلخی کرد و گفت : آره مادر جون، اینقدر به همه هیس نگید . بزار حرف

 بزنن . بزار زندگی کنن. آره مادر هیس نگو ، باشه؟ خدا از "هیس "خوشش نمی
 یاد

منکه دلم ریش ریش شد

حالا بتون نمیگم هیس حرف دلتون رو تو کامنتنا بگین

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: